Wczoraj zmęczony po trudniejszym treningu obiecałem kolejny wpis badawczy. Dziś siedząc dłuższą chwilę przed kompem natknąłem się na ciekawą badawczą prezentację makrocyklu treningu elity norweskich biatlonistów i narciarzy biegowych (data publikacji 2014 r.). Teoretycznie specyfika treningu sportowców wytrzymałościowych jest podobna (u "wytrzymałościowców" zimowych potrzeba zapewne więcej komponenty siłowej) zatem jak nie skorzystać z takiej otwartej publikacji i prezentu. Przy okazji warto zobaczyć ogrom pracy podczas tego jednego sezonu sportowca zawodowego. Ten postaram się przedstawić w liczbach i paru ciekawych wątkach. Wchodzenie w szczegóły trwało by zbyt długo... choć oczywiście zachęcam do prześledzenia publikacji dodatkowo.(fajnie byłoby znaleźć taką prezentację treningu biegowego czy triatlonowego). 

Badacze - statystycy wzięli pod lupę 11 sportowców - 4 panów (28±1 r. ż., 85±5ml/kg/min) i 7 pań (25±4 r. ż., 73±3 ml/kg/min). Ich trening w ujęciu rocznym składał się z ok. 800 h (od 622 do 942 h), czyli ok. 500 jednostek treningowych (375-585), z czego 500 h (376-569 h) spędzili doskonaląc swoją kluczową dyscyplinę. Co ciekawe i odnosząc się do wątku ze wstępu, trening siłowy elity narciarskiej zamykał się w 5±2% tego czasu. 90% z czasu treningu specyficznego ruchowo stanowiły jednostki o niskiej intensywności (patrz poniżej pierwszego progu mleczanowego, 83% HR max w tym przypadku), pozostałe natomiast realizowane były ponad progiem tlenowym (w piśmiennictwie używano zwrotu -  pierwszy próg mleczanowy!). Patrząc jednostkami treningowymi to 23% z nich nazwano "wysokointensywnościowymi" (w tekście HIT).

Jeśli chodzi o procentowy podział czasu spędzonego w strefach treningowych prezentuje się on zaskakująco dla wielu "kanapowców". W I strefie (54-73%HRmax) ćwiczono 86±3,4%, w II str.  (74-83%HRmax) 5,3±3%, w III str. (84-88%HRmax) 3,3±0,9%, w IV str.(89-93%HRmax) 3,3±1% oraz w V str. (>94%HRmax) 2,1±1%.

Ciekawymi liczbami są też dane prezentujące procent czasu poświęconego na niespecyficzny trening podczas różnych okresów periodyzacji (czyli upraszczając "dzielonego treningu sportowego"). Zawodowcy nigdy nie odpuszczali treningu ogólnego. Narciarstwo nawet w okresie startowym stanowiło "tylko" 92±4% czy w okresie specyficznego okresu przygotowawczego "tylko" 87±8% (porównaj do okresu przygotowawczego , gdzie było 48±6%).

Kolejnym interesującym wątkiem jest tapering przedstartowy. Na 11 zawodników w ostatnich 5 dniach przed imprezą docelową tylko 3 odnotowało jeden dzień bez treningu, a cała procedura regeneracyjna skoncentrowała się na dniach 12-6 przed startem (najwięcej zanotowanych dni bez treningu wśród całej 11stki).

Całość makrocyklu rocznego omówiona jest w tekście. Jest tam wiele więcej danych statystycznych, więc zachęcam do lektury...

Piśmiennictwo: